Қорқыт оғыз-қыпшақ тайпаларының VIII-ІХ ғ-да Сырдария бойында (Канкент) ғұмыр кешкен данышпан ойшылы, ақын сөзгері және «Кітаби Қорқыт» - эпостық жырының атасы. Қазақ арасында Қорқыт ата туралы тарихи жыр-дастандар, аңыздар, ән күйлер көп кездеседі. Қорқыт өзінің желмаясына мініп өлмейтін өмір іздейді, бірақ қайда барса да, алдынан екі адам кезігіп көп қазып жатады. «Бұл кімнің көрі?» десе, олар: «Бұл Қорқыттың көрі» деп жауап қатады. Осының бәрінен Қорқыт өзінің ажалын көргендей болады. «Қайда барсан Қорқыттың көрі» дейтін сөз осыдан шыққан екен.

Қорқыт тарихта болған адам. Ол туралы Ватикан (Рим) архивінде мынадай дерек сақталған: «Расул пайғамбар заманына жақын кезде (VIII ғ-да) Баят (Сырдария) бойында Қорқыт атты ер болыпты. Оғыз ішінде барлық уәлайатты өзіне қаратып, неше түрлі ғажайып сөздер сөйлеуші еді. Әрине, іс болса бәрі оның алдына келіп, кеңес сұрап, ол нені бұйырса соны қабыл етер еді».